Chapter 24..! "Tęskniłam za tobą.!"

    Leżałam i czekałam aż Malik przyjdzie. Jestem ciekawa po co ale fajnie bo przynajmniej ktoś dotrzyma mi towarzystwa. Nagle usłyszałam, że drzwi się otwierają. Nie chciało mi się podnosić i wstać więc usiadłam na łóżku i patrzyłam jak Malik wchodzi do sali z małą lodówką ? Tak to chyba lodówka. Chciałam się zapytać po co mu to ale przypomniałam sobie, że nie mogę mówić.Wzięłam zeszyt do ręki i napisałam na nim pytanie do Malika. "Po co ci to ?? :DD" Podałam mu jak już usiadł na łóżku obok mnie
-Hej, a mam lody dla nas - uśmiechnął się ja mimowolnie też
-Jaki smak ? - nie czekając na moją odpowiedź podął mi czekoladowe. Moje ulubione ciekawe skąd wiedział. "Skąd wiesz, że czekoladowe ?? :) " Podałam mu zeszyt.
-Hehh no wiesz jeszcze kilka godzin temu chciałaś zabić Harrego, że zabrał ci ostatnie opakowanie tych lodów. - zaśmiałam się on tak samo.  "To co robimy ?? "
-Nie wiem, co byś chciała? - zapytał mnie Mulat ja wzruszyłam ramionami  Jedliśmy lody. Szczerze to miałam już ich dość. Tego durnego szpitala tez. Chciałam wrócić do domu, kłócić się z Niall'em o jedzenie, z dziewczynami, że nie chce iść  na zakupy. Mówić Lou żeby dorósł "popsuć" Harremu te piękne loczki pogadać z Liam'em jak zwykle no i zacząć spędzać wakacje jak najlepiej umiem.
-Nad czym myślisz ? -zapytał mnie Zayn.
"Nad tym, że chcę już  stąd wyjść. I zabierz mi te lody bo mam ich dosyć :PP "
-Wiesz chciałbym cię już usłyszeć. - powiedział zabierając słodycze ode mnie.
"Też  bym chciała się odezwać i w końcu z tobą normalnie porozmawiać " napisałam i podałam mu.
-To co robimy ? -zapytał Malik ja napisałam mu żeby mi coś opowiedział.
-To może jak zostaliśmy One Direciton ? - zapytał ja się zgodziłam, położył się na łóżku obok mnie i zaczął mówić.
Jak opowiadał to słychać było w jego głosie pasję, jak mówił o próbach i koncertach. Fajnie było móc to usłyszeć  od niego. Ich fanki niestety muszą wszystkiego dowiadywać się z internetu ale ja mam szczęście. Opowiedział mi wszystko co się stało w ciągu tych dwóch lat jak są zespołem. Powiedział o swojej rodzinie, byłych dziewczynach, przyjaciołach, znaczeniu jego tatuaży. Dowiedziałam się wszystkiego dosłownie.Siedzieliśmy tak jakieś już 2 i pół godziny. On mówił jeszcze jak to Harry i Lou próbowali wrobić Nialla, że będą ojcami bo Marchewkowy jest w ciąży.. Śmialiśmy się tak głośno, że przyszła do nas pielęgniarka.
-Proszę o spokój bo będziemy musli pana wyprosić panie Malik. - powiedziała bardzo poważnie
-Przepraszamy - powiedzieliśmy razem. Malik się szybko na mnie popatrzył. Ja powiedziałam to na głos. Jedno słowo. Wow, czyli, chyba już mogę mówić. Pielęgniarka wyszła a  Zayn się na mnie popatrzył.
-Wiesz, że jest już 1:47 - zaśmiał się
"Czyli już mogę mówić " napisałam mu pokiwał twierdząco głową.
-To dobrze. Nareszcie. Tęskniłam za tobą. - powiedziałam i mocno go przytuliłam.
***Zayn***
Jak Iza powiedziała,że za mną tęsknił myślałem, że zaraz zacznę skakać ze szczęścia. Mocno się do mnie przytuliła tak jakby ktoś miał ją zaraz gdzieś zabrać.
-Nawet nie wyobrażasz sobie jak ja za tobą - powiedziałem i też ją przytuliłem.
Leżeliśmy tak przytuleni jakieś 20 minut, nikt się nie odzywał ale to nie była taka niezręczna cisza tylko taka której nikt nie chce przerywać bo jest po po prostu..yy..przyjemna. Uśmiechnąłem się.
-Nareszcie mogę z tobą porozmawiać. - powiedziała nagle Iza
-O czym ? -zapytałem patrząc w jej śliczne zielone oczy.
-Wiesz. - powiedziała i wyzwoliła się z mojego uścisku. Usiadła na przeciwko mnie.
-O porwaniu ? -zapytałem tak naprawdę nie chciałem o tym gadać chciałem zapomnieć. Pokiwała twierdząco  głową.
-Skąd wiedzieliście gdzie jestem ?- zapytała
Muzyka --> KLIK
-Liam dostał sms-a więc szybko tam pojechaliśmy. Gdy dotarliśmy na miejsce nie było tam nikogo. Dostał jeszcze jedną wiadomość, ze jesteście w lesie. Szybko tam pojechaliśmy. Gdy dojechaliśmy Liam kazał czekać na policję ale nie nie mogłem. Chciałem tylko mieć cię już przy sobie. Nie mogłem wyjść z auta bo Payne nie chciał mnie wypuścić. Jak usłyszałem twój krzyk to już nie wytrzymałem. Otworzyłem te drzwi z całej siły i nie myślałem o niczym tylko o tym żeby cię uratować. Zobaczyłem ciebie przywiązaną do drzewa i jakiś dwóch kolesi którzy cię okaleczali. Na samą myśl robi mi się słabo jak to widziałem myślałem, że za tukę tych skurwysynów którzy ci to robili. Zobaczyłaś mnie i później zemdlałaś. Szybko do ciebie pobiegłem, ze mną Liam z policją. Oni zajęli się tymi kolesiami a ja tobą. Wezwałem pogotowie i od tamtej chwili mnie opuszczałem cię ani na sekundę - popatrzyłem na nią miała całe zaszklone oczy ja kontynuowałem mój monolog - Pogotowie przyjechało zabrali cię na noszach, ja jechałem z tobą. Przyjechaliśmy do szpitala. Liam po informował resztę. Dwa dni byłaś nieprzytomna my spędziliśmy je na korytarzu. Ja i Niall nie byliśmy w domu od trzech dni dopiero dzisiaj mogłem jechać bo cię zobaczyłem i mogłem porozmawiać chociaż ty nie odpowiadałaś. Nigdy już nie chcę przeżyć tego co w tamtej chwili czułem. Balem się, ze cię stracę, że już nigdy cię nie przytulę nie uśmiechniesz się do mnie i nie odezwiesz. Bałem się też, że nigdy już nie zobaczę twojego uśmiechu, twoich zielonych ślicznych oczu i twoich rumieńców na policzkach jak mówię ci, że ślicznie wyglądasz. Nie wiem co sobie teraz pomyślisz ale właśnie tak się czułem. - powiedziałem i popatrzyłem w jej śliczne oczy z których powoli kapały łzy mimo to się uśmiechnęła.
***Iza***
Jak Zayn mówił to wszystko, jak się bał i te inne rzeczy nie wytrzymałam. Wzruszyłam się. Jestem teraz taka uczuciowa. Gdy skończył popatrzył na mnie tymi swoimi ślicznymi czekoladowymi oczami. Mocno go przytuliłam, nie puszcze go nie ma mowy . Kocham tego debila najmocniej na świecie wiem, że to głupie ale kocham.
Mocno mnie przytulił w jego ramionach czuję się bezpiecznie.
-Po prostu bałem się, ze się stracę a moje życie bez ciebie nie miało by sensu - po tych słowach mocniej się w niego wtuliłam i rozpłakałam. Kurde ale on na mnie działa. Kilka słów i już płacze ale on jest taki słodki, jego życie beze mnie nie miało by sensu ? WOW.
-Ciii, już mała spoko-  powiedział
-Dziękuje. - powiedziałam i spojrzałam mu w oczy.
Uśmiechnął się i wytarł moje łzy. Ja tez się uśmiechnęłam.
-Dziękuje, że jesteś - powiedziałam dalej patrząc mu w oczy
-Już zawsze będę - powiedział i pocałował mnie w czoło.
Położyliśmy się na "moim" łóżku. Zayn od razu mnie przytulił. Położyłam głowę na jego klatce piersiowej.
- Która godzina ? -zapytałam na co Malik się zaśmiał
-Zepsułaś  taką chwilę :) ... 2:49 - powiedział.
-Dobra nie wiem jak ty ale ja idę spać. A ty nie masz wyboru bo ja już cię nie puszcze. - podniosłam głowę żeby zobaczyć jego minę,-.
-Mi to pasuje, dobranoc - powiedział i pocałował mnie w policzek ja zrobiłam to samo i z  powrotem się do niego przytuliła. Nie mogłam zasnąć jeździłam palcami po umięśnionym torsie Zayna. Co kilkanaście sekund się śmiał lub mówił żebym przestała bo to łaskocze ale jakoś nie chciałam. Jak mi się znudziło było już wpół do 4 więc postanowiłam iść spać. Po kilku minutach zasnęłam tak samo i Zayn.

_________________

Taki głupi rozdział. Zawiodłyście się przepraszam strasznie przepraszam !!!!   Mam przy najmniej nadzieję, ze wam się chodź  ciupinkę spodoba ! <333

Jak chcecie polecić swojego bloga, zapytać o coś lub poinformować mnie o nowym rozdział to napiszcie do mnie na TT " Oki ?? Kocham was !!! Iza :) x